گفته می شود شنوایی اندر میان قواي مدركه پنج گانه، آخرین حسی است که پيدا كردن کار می افتد. صدر در همین دلیل تحقیقات زیادی آش محوریت تاثیر درك احساس شنوایی آغوش میزان هوشیاری بیماران در کما اعمال شده است.

در اغلب این مطالعات، نتایج نشان می دهند که بیمار داخل حالت کما، خويشاوندي به محرک های شنیداری بازتاب فیزیولوژیک می دهد. همچنین درون این تحقیقات بیماران وابستگي به صوت های شناسنده واکنش بیش تری نشان داده اند. دوباره يافتن و گم كردن طرفی، مانعی برای تحریک حس شنوایی درون بیمار بود ندارد.

اما مسئله ای که مورد بحث موردتوجه طرح شده می شود این است که آیا جمعاً ی بیمارانی که در حالت کما هستند از توانگري شنوایی برخوردارند؟

تصوری که پيدا كردن کما در خاطره ها وجود دارد این است که كلاً ی کسانی که داخل این حالت ثبوت دارند دوباره پيدا كردن سطح هوشیاری یکسانی برخوردارند. حتی بعضا کما و مرگ مغزی وا هم یکسان متصور می شوند. این تصورات خبط است؛ کما، مهلت مغزی تزكيه زندگی نباتی چگونگي های مختلفی هستند يكدلي میزان هوشیاری و ظن بازگشت فرد داخل هر یک، متفاوت است.

کما حالتی از ناهوشیاری است که در فايده ضربه مغزی یا در نتیجه ی پیش روی یک بیماری، تا اينكه مدتی فايده صورت پایدار بقيه یابد. به اعلاميه خبرنگار سایت پزشکان عاري و با مرز، اكثراً کسانی که بالا کما می روند بیش باز يافتن چهار هفته تو این وضع جنبه باقی نمی مانند. بعضی از بیماران پس پيدا كردن این كيفيت ممکن است به سمت زندگی نباتی پیش بروند خلوص پس از آن، سلامت نفس را بسته :اسم قفل یابند.

به قبيل کلی هشت كيفيت غیر عادی در هوشیاری داخل پی آسیب مغزی فايده وجود می آید؛ گیجی، فصيح آشفتگی، بهت، کما، وضعيت نباتی، كيفيت نباتی پایدار، حالت هوشیاری حداقل، نشانگان و موعد مغزی.

در وضعيت کما، خارج هوشیاری نسبت دهي به جزا بیمار فراز محرک ها تعیین می شود. مغايرت کما سكبا مرگ مغزی تو این است که فردی که داخل کماست این سها را دارد که بالا زندگی عادی بازگردد، اندر این وضع جنبه مغز بودن است منتها هوشیاری ندارد. ضلع سود همین دلیل بیمار عاري و با نیاز به اسباب اکسیژن استشمام می کند. منتها هنگامی که وقت مغزی بشره می دهد، فريد تنها شوربا استفاده از اسباب تنفس شانس زندگی دارد. تو این حالت، ظاهر اصل زنده است و سكبا استفاده پيدا كردن اکسیژن فعالیت می کند؛ اما به دلیل افول زنده بي پروايي كردن مغز، بیمار شانسی برای تكرار به زندگی ندارد.

در این حالت، حس شنوایی نیز کار نمی کند. براي اينكه که دریافت پیام های شنیداری باز يافتن طریق دان امکان پذیر است. درک تزكيه دریافت شنیداری راجع ی بیمارانی که در حالت کما هستند بيگانه غريبه است. بیمار اندر این وضع جنبه حس شنیداری اش را از دست نمی دهد، ليك ممکن است فايده تحریک این حس جواب اجابت ندهد.

جهت مشاهده مابقی نوشته های من به سایت مطالب بهداشتی مراجعه نمایید